မနာလိုျဖစ္ျခင္း ေရွာင္ရွားႏိုင္ေအာင္

ဣႆာ (မနာလိုျခင္း)

လူေတြမွာ ေတြ႕ရတတ္တဲ့ စိတ္ကေလးတစ္မ်ိဳးအေၾကာင္း ေရးခ်င္မိတယ္။ သာမန္အခ်ိန္မွာ ျဖစ္ေပၚေလ့ မရွိေပမယ့္

တစ္စံုတစ္ေယာက္ ေအာင္ျမင္တာ ျမင္ရ၊ ၾကားရတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေပၚတတ္တဲ့ စိတ္ကေလး တစ္မ်ိဳးပါ။

အဲဒီ တစ္စံုတစ္ေယာက္ဟာ ကိုယ့္ၿပိဳင္ဘက္ဆိုရင္ ပိုလို႕ေတာင္ မနာလို ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။

ၿပိဳင္ဘက္လည္းမဟုတ္၊ ကိုယ္နဲ႕လည္း မပတ္သက္လည္း မနာလိုတာေတြ ရွိတတ္တာပါပဲ။

"မနာလိုစိတ္" ဆိုတာက ပါဠိလိုဆိုရင္ေတာ့ "ဣႆာ" ပါ။ ျငဴစူတတ္တဲ့သေဘာ၊ မနာလိုတတ္တဲ့သေဘာကို

ဣႆာလို႕ ဆိုၾကတာ ဗုဒၶစာေပေတြမွာ ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။ ထို႕ေၾကာင့္ "ဣႆာလွ်ံမူ၊ လြန္ျငဴစူ၏" လို႕ ဆိုၾကပါတယ္။

သူတစ္ပါး လွေၾကာင္း၊ ဥစၥာေပါေၾကာင္း၊ ပညာတတ္ေၾကာင္း၊ အက်င့္ေကာင္းေၾကာင္း စေသာ ဂုဏ္သတင္းမ်ား၊

တစ္ေယာက္ေယာက္ စာေမးပြဲကို ဂုဏ္ထူးနဲ႕ ေအာင္တာတဲ့၊ အလုပ္ရသြားၿပီတဲ့၊ ႏိုင္ငံျခား ထြက္မွာတဲ့၊

တစ္ဦးဦး စာေပဆုရလို႕၊ သူ႕ကုန္ပစၥည္းက ေပါက္သြားတာ၊ သူ႕ကားက ဘယ္လို ... စသည္ျဖင့္

ေျပာျပလာရင္ မနာလိုျခင္း (နားမေထာင္လိုျခင္း) ေတြ၊ စိတ္လက္ မၾကည္သာေတာ့တာေတြ ျဖစ္လာပါတယ္။

သာမန္အားျဖင့္ေတာ့ "လင္းတေလာက္ေတာ့ ငွက္တိုင္းလွပါတယ္" . တို႕၊ "သည္လိုယုန္ေတာ့ ခ်ဳံတိုင္းရွိရဲ႕" .တို႕

စသည္ျဖင့္ ႏႈတ္ခမ္းစူကာ၊ ပါးစပ္ရြဲ႕ကာ၊ မ်က္ေစာင္းထိုးကာ (လက္သီးလက္ေမာင္းတန္းကာ) ႏွင့္

ေျပာဆိုကဲ့ရဲ႕တတ္ျခင္းသည္ ဣႆာ၏ သေဘာခ်ည္းသာတည္း။

ဒီထက္ပိုလာတဲ့အခါ နားမေထာင္လိုရံုသာမကေတာ့ဘဲ မနာလိုစိတ္ လြန္ကဲလာၿပီး ဒီလူကို ဘယ္လို

ျပန္ အပုပ္ခ်ရမလဲ ႀကံစည္ေတာ့တာပါ ... ဘယ္လို သိကၡာခ်ရမလဲ စဥ္းစား အားထုတ္ေတာ့တာဟာ

မနာလိုစိတ္ရဲ႕ တြန္းအားေပးမႈေၾကာင့္ လုပ္ေဆာင္မိတဲ့ ဒုစရိုက္အမႈေတြပါ။

အလုပ္တူမွ ပိုျဖစ္တတ္တယ္

"ကိုယ့္ထက္သာ မနာလို၊ အႀကံတူ ရန္သူ၊ အလုပ္တူ ျငဴစူ" လို႕ ဆိုရိုးစကား ရွိတဲ့အတိုင္း

ဒီဣႆာ (မနာလိုျခင္း) ဟာ အလုပ္တူၿပီး ကိုယ့္ထက္သာေနသူရဲ႕အေပၚမွာ ျဖစ္တတ္တာပါ။

ငါးပိသည္က ေရႊသည္ရဲ႕ အေပၚမွာ ဣႆာျဖစ္ဖို႕ ခဲယဥ္းေပမယ္လို႕ ေရႊသည္အခ်င္းခ်င္း၊ ငါးပိသည္အခ်င္းခ်င္း၊

NING  ဆိုဒ္အခ်င္းခ်င္း၊ Blogger အခ်င္းခ်င္း၊ ရဟန္းသံဃာအခ်င္းခ်င္း၊ ဓမၼကထိကအခ်င္းခ်င္း၊

စာခ်ဘုန္းႀကီးအခ်င္းခ်င္း၊ ဆရာေတာ္အခ်င္းခ်င္း အတင္းေျပာကာ ဣႆာျဖစ္တတ္ၾကပါတယ္။

အေၾကာင္းျပခ်က္ရွာကာ

မနာလိုျဖစ္လာၿပီဆိုတဲ့အခါ ကိုယ္မနာလိုတဲ့သူကို ဘယ္သူကမ်ား အပုပ္ခ်ပါ့မလဲ၊ သိကၡာခ်ပါ့မလဲလို႕လဲ

ေမ်ာ္မိတတ္ေသးတယ္ ... အပုပ္ခ်ခ်င္ေအာင္ သိကၡာခ်ခ်င္ေအာင္ ေျမွာက္ထိုးပင့္ေကာ္လည္း လုပ္ေပးမိတယ္။

ဘယ္သူကမွလည္း အပုပ္ခ်မေပး၊ သိကၡာခ်မေပးရင္ေတာ့ ကိုယ္ကိုတုိင္ ဒီအလုပ္ကို လုပ္ရေတာ့မွာမို႕လို႕

အေၾကာင္းျပခ်က္ ခိုင္ခိုင္မာမာ ရွာၿပီးေတာ့ သူတစ္ဖက္သား သိကၡာက်ေအာင္ လုပ္ရေတာ့တာပါပဲ။

ဣႆာ (မနာလိုစိတ္) ရဲ႕ ဆိုးသြမ္းပံုကို တင္ျပေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဥပမာအေနနဲ႕ အနည္းငယ္ ေျပာၾကည့္မယ္ဆိုရင္ .......

ႏိုင္ငံေရးသမားေတြဆိုရင္ ဒီလူေတြ အုပ္ခ်ဳပ္စီမံေနလို႕ ဒီလို ဆိုးက်ိဳးေတြ ခံစားေနၾကရတာပါလို႕

ေပၚလြင္ထင္ရွားေအာင္ျပၿပီး အပုပ္ခ်ရတာမဟုတ္လား ...

ေဆး၀ါးထုတ္လုပ္တဲ့ စီးပြားေရးသမားေတြမွာ ဘယ္လိုေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳးေတြ ပါ၀င္တယ္ ...စသည္ျဖင့္

သိသာျမင္သာေအာင္ျပၿပီး သူမ်ားပစၥည္း မသံုးခ်င္ေအာင္ ခ်ျပရေတာ့တာေတြ ...

စာေရးတဲ့သူ အခ်င္းခ်င္းမွာ သူ႕စာေတြဟာ လူငယ္ေတြအေပၚ ဘယ္လိုအဆိပ္အေတာက္သင့္ေစတယ္၊

ဘယ္လိုအေတြးအေခၚမွားေတြ ရရွိေစတယ္ စတဲ့ အေၾကာင္းရွာၿပီး က်ဆံုးေအာင္ လုပ္ၾကတာ ...

ျမဂူကို မနာလိုေသာ ၀က္မ်ား

ဟိမ၀ႏ ၱာေတာင္ ျမဂူအတြင္းမွာ ျခေသၤတစ္စီး ေအာင္းေနတယ္။ အဲဒီ ျမဂူရဲ႕ အနီးအနားမွာ

၀က္မ်ားေနၾကတယ္။ အဲဒီ ၀က္ေတြဟာ ျမဂူအတြင္းက ျခေသၤ့ကို ျမင္ေနရေတာ့ အၿမဲေၾကာက္ရြံ႕ကာ

ျမဂူရဲ႕ အေရာင္ကိုပင္ အျပစ္ျမင္ေနၾကေတာ့တယ္။  မနာလို ျဖစ္ေနၾကတယ္ ဆိုၾကပါစို႕။

အခါတစ္ပါးမွာေတာ့ အဲဒီ၀က္ေတြအခ်င္းခ်င္း တိုင္ပင္ၾကၿပီးေတာ့ ရႊံ႕ညြန္ထဲမွာ လူးၿပီးေတာ့

ထိုညြန္ျဖင့္ ျမဂူကို အေရာင္မွိန္သြားေအာင္ ပြတ္တိုက္ၾကသတဲ့။ အဲဒီလို ပြတ္တိုက္ခံရတဲ့ ျမဂူဟာ

အေရာင္မမွိန္တဲ့အျပင္  ပို၍သာ တိုးလို႕ အေရာင္ေျပာင္လာပါတယ္။

..................................................................

မိမိထက္သာသူကို မနာလိုလို႕ အျပစ္ေျပာရင္ မိမိမွာသာ အေနခက္ရတတ္ပါတယ္ ...

အထက္တန္းေရာက္ၿပီးသူမွာကေတာ့ တိုးလို႕သာ ေျပာင္ဖြယ္ရွိတယ္လို႕ မွတ္သားရပါတယ္

မိမိကိုယ္ကို ခ်ီးေျမွာက္ျခင္း၊ သူတစ္ပါးကို ရႈတ္ခ်ျခင္း

စကားေျပာေသာအခါျဖစ္ေစ၊ စာေရးသားေသာအခါျဖစ္ေစ မိမိကိုယ္ကို ေျမွာက္၍ေျမွာက္၍ (ဂုဏ္ေဖာ္၍)

ေျပာဆိုတတ္ျခင္း၊ ေရးသားတတ္ျခင္းကို အတၱဳကၠံသန (အတၱ=ကိုယ့္ကိုကို၊ ဥကၠံသန=ခ်ီးေျမွာက္ျခင္း)

ဟုေခၚတယ္။ အဲ းးး သူတစ္ပါးကို ရႈတ္ခ်ၿပီး အျပစ္တင္ ေျပာဆို၊ ေရးသားတာကိုေတာ့

ပရ၀မ ၻန (ပရ=သူတစ္ပါးကို၊ ၀မ ၻန=ရႈတ္ခ်ျခင္း) ဟု ေခၚတယ္။

အတၱဳကၠံသန အမႈမွာ မိမိဂုဏ္ကို သာယာေသာ" ေလာဘ" ႏွင့္ အထင္ႀကီးေသာ "မာန" ျဖစ္တယ္။

ပရ၀မ ၻန အမႈ မွာေတာ့ ယခုေဆာင္းပါးမွာ ေရးေနတဲ့ "ဣႆာ" ႏွင့္ မလိုမုန္းထားေသာ" ေဒါသ" ျဖစ္တယ္။

ဂုဏ္ေဖာ္ပံု

စကားေျပာဆိုရာ၊ စာေရးရာတို႔မွာ မိမိတတ္သိနားလည္ေၾကာင္း၊ မိမိဥစၥာေပါမ်ားေၾကာင္း၊

အမ်ိဳးအေဆြႀကီးေၾကာင္း၊ ဘြဲ႕ထူးဂုဏ္ထူးရွိေၾကာင္း ... စသည္ျဖင့္ ဂုဏ္ေဖာ္ေရးသားၾကပါတယ္။

ဒီလို ဂုဏ္ေဖာ္ၾကရာမွာ အဆင္အျခင္ နည္းပါးသူတို႕အေပၚမွာ အထိုက္အေလ်ာက္ အက်ိဳးရွိမွာ

ျဖစ္ေပမယ့္ စဥ္းစာတတ္သူေတြကေတာ့ "ဒီလူဟာ အူေၾကာင္ေၾကာင္ပဲ" လို႕ သိၾကမွာပါပဲ။

အထင္လည္း ေသးသြားမွာ ေသခ်ာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စကားေျပာရာ၊ စာေရးသားရာမွာ ဂုဏ္ေဖာ္ျခင္းဆိုတဲ့

အတၱဳကၠံသန အမႈကို သတိျပဳ ေရွာင္က်ဥ္သင့္ပါတယ္။

ရႈတ္ခ်မႈ

သူတစ္ပါးကို ရႈတ္ခ်တတ္တဲ့ ပရ၀မ ၻန အမႈလည္း သတိမထားတဲ့သူရဲ႕ စကားအေျပာအဆိုေတြ၊

စာအေရးအသားေတြမွာ ေတြ႕ရတတ္ပါတယ္။

ၾကားရသူတိုင္းက အထင္အျမင္ေသးေအာင္၊ နိမ့္က်သြားေအာင္ သူတစ္ပါးကို ရႈတ္ခ်တယ္ဆိုတာလည္း

ဆိုးဆိုး၀ါး၀ါး ယုတ္မာလြန္းလွပါတယ္ ... ေအာက္တန္းက်လြန္းလွပါတယ္။

(တစ္ဖက္က ရိုးရိုးသားသားမွားေနတာဆိုရင္ ကိုယ္က အျပစ္ပိုႀကီးသြားႏိုင္ပါတယ္)

ဒါေပမယ့္ တကယ္ယုတ္မာသူကို အမ်ားကျဖစ္ေစ၊ မိမိႏွင့္ ရင္းႏွီးသူတို႕ကျဖစ္ေစ မွားယြင္းအထင္ႀကီးေနတာ

ဆိုရင္ေတာ့လည္း ( မိမိႏွင့္စပ္သူတို႕) အထင္မမွားရေအာင္ အခါအခြင့္အလိုက္ေတာ့လည္း

ရႈတ္ခ်ထိုက္ပါတယ္လို႕လည္း ေတြ႕ရပါသဗ် ...

ဒါေပမယ့္ ... အဲလို အမ်ားက အထင္ႀကီးေနတာကို အျပစ္ေျပာၿပီး ရႈတ္ခ်ရမွာဆိုေတာ့

သက္ေသခံ(အေၾကာင္းျပခ်က္) ခိုင္လံုဖို႕ေတာ့ လိုပါတယ္။ မဟုတ္ရင္ ကိုယ့္လူေတြကပင္ ကိုယ့္ကို

ျပန္ အထင္မွား၊ အထင္ေသးအျမင္ေသး ျဖစ္တတ္ပါေသးတယ္။ သတိထား ရႈတ္ခ်မွ သင့္ေပမယ္။

ဒီေနရာမွာ ဆရာေတာ္ႀကီး အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ ေဟာျပဖူးတဲ့ပံုျပင္ေလး သတိရပါတယ္။

တစ္ခါကေက်ာင္းဒကာႏွင့္ ေက်ာင္းအမတို႕ဟာ မိမိဘုန္းႀကီးကို ရဟႏ ၱာေလာက္ ၾကည္ညိဳသတဲ့။

တစ္ခါေတာ့ မိမိဘုန္းႀကီးကို မျမင္လို႕ ဘုန္းႀကီးေနမေကာင္းဘူးထင္ၿပီး လိုက္ရွာတဲ့ ဒကာဟာ

မီးတင္းကုပ္က မီးခိုးထြက္ေနတာျမင္လို႕ ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္တာ ဘုန္းႀကီးကိုယ္တိုင္

ၾကက္ဥေၾကာ္ေနတာ ေတြ႕ရသတဲ့။ ျမင္ရေတာ့ ၾကက္သီးထၿပီး စိတ္မခ်မ္းမသာႏွင့္

ေက်ာင္းအမကို ျပန္ေျပာျပတာ ေက်ာင္းအမက ငါ့ေက်ာင္းဒကာ စိတ္ေဖာက္ျပန္လာပါေပါ့ဆိုၿပီး

အရပ္ကို ေအာ္ဟစ္အကူအညီေတာင္းလို႕ အသာ ေကာင္းေကာင္းျပန္ေနရသတဲ့။

ေနာက္တစ္ခါ ေအးေအးလူလူမွာ ေျပာမယ္လုပ္ျပန္ေတာ့ ေက်ာင္းအမက ေက်ာင္းဒကာ

စိတ္ေဖာက္တယ္ထင္ၿပီး ေအာ္မယ္လုပ္ျပန္လို႕ ေက်ာင္းအမကိုေတာင္းပန္ကာ ေနာက္ေနာင္အခါ

ဘုန္းႀကီး ၾကက္ဥေၾကာ္စားေသာ အမႈမွန္ကို ဘယ္သူ႕မွ မေျပာ၀ံ့ေတာ့ဘူးတဲ့။

.................................................................

ဤသို႕လွ်င္ အခ်ိဳ႕အျပစ္မ်ားကို ေျပာျပရာ၌ ေျပာသူသာ အရူးအထင္ခံရတတ္ၾက၍

အခါအခြင့္ကိုၾကည့္ကာ ေျပာသင့္မွ ေျပာၾကရေပလိမ့္မည္....

...............................................................

သို႕ေသာ္ မိမိအိမ္သား၊ မိမိ မိသားစု၀င္တို႕ကိုကား

  (ယံုခ်င္ယံု၊ မယံုခ်င္ေန) ယုတ္မာသူကို အထင္ႀကီးေနရိုးမွန္ပါလွ်င္ ႀကိဳတင္၍

သတိေပးထားျခင္းသာ အေျမာ္အျမင္ႀကီးရာ ေရာက္သျဖင့္

ထို ယုတ္မာသူ၏ အျပစ္ကို ေျပာထားသင့္ေပသည္။

                                                                              ေဇာ္ထြန္း

ျပတိုက္ဘေလာ့ပိုစ့္မွကူးယူတင္ျပသည္။
http://onlinepyadaik.com
--
--
--


---------- Forwarded message ----------
From: ♫ဆုန္ေရသြန္း♪ ♪
Date: 2012/12/20
Subject: [Real Family: 24865] မနာလိုျဖစ္ျခင္း ေရွာင္ရွားႏိုင္ေအာင္
To: real-family-mm@googlegroups.com

 ♥ "Real Family Myanmar" group မွ ၾကိဳဆိုပါတယ္ ♥
● Group ၏ မူလ လိပ္စာမွာ http://groups.google.com/group/real-family-mm?hl=en ျဖစ္ပါတယ္။ ေဖ့ဘုတ္လိပ္စာမွာ http://www.facebook.com/group.php?gid=148830205143871 ျဖစ္ပါတယ္။
● အသင္းဝင္လိုသူမ်ားအေနႏွင့္ မိမိ၏ အီးေမးမွ real-family-mm+subscribe@googlegroups.com သို႔ လိပ္မူ၍ စာတစ္ေစာင္သာ ပို႔ေပးပါ။ အလိုအေလ်ာက္ အသင္းဝင္ၿပီးသား ျဖစ္ပါမည္။
● အသင္းဝင္ မန္ဘာမ်ားမွ Post ကိုေမးကေန တင္ခ်င္ရင္ real-family-mm@googlegroups.com ကို ေမးပို႔လိုက္ပါ။ ေဇာ္ဂ်ီေဖာင့္ျဖင့္ ေရးတင္ႏိုင္ပါသည္။ အဂၤလိပ္လိုလည္း ေရးတင္ႏိုင္ပါတယ္။ ဘားဂလစ္႐ွ္ မသံုးရပါ။
● အေၾကာင္းအရာတူပါက ေခါင္းစဥ္မ်ား မေဖာင္းပြေစရန္ လက္ရွိေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာသာ ဆက္ေရး၍ Reply ျပန္ေပးပါ။
● အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ အသင္းမွ ႏႈတ္ထြက္လိုပါက real-family-mm+unsubscribe@googlegroups.com ကို လိပ္မူ၍ စာတစ္ေစာင္ပို႔ပါ။
● အက္တမင္ မန္ေနဂ်ာအဖြဲ႔ႏွင့္ တိုက္ရိုက္ ဆက္သြယ္လိုပါလ်င္ မူလစာမ်က္ႏွာမွ တဆင့္ စာေရးဆက္သြယ္ႏိုင္ပါတယ္။