ေခါက္ဆဲြသံုးပဲြႏွင့္ ၾကက္ဥေၾကာ္
၄တန္းတက္ေနတဲ့ သားက အိမ္မွာဆို ဘုရင္တစ္ဆူလိုပါပဲ။ တစ္အိမ္လံုးက ၀ိုင္းခ်စ္ၾကတယ္။ သားက ၾကက္ဥအရမ္းၾကိဳက္တယ္။ အထူးသျဖင့္ ၾကက္ဥေၾကာ္ေပါ့။ တစ္ေန႔မနက္ ကြ်န္မ ၾကက္ဥေခါက္ဆဲြ ႏွစ္ပဲြလုပ္ပါတယ္။ ေခါက္ဆဲြတစ္ပဲြေပၚမွာ ၾကက္ဥတစ္လံုးတင္ျပီး က်န္တစ္ပဲြက ၾကက္ဥမပါဘူး။ ေခါက္ဆဲြကုိ စားပဲြေပၚတင္ျပီး သားကို ကြ်န္မေမးလိုက္တယ္။
“ သား....ဘယ္တစ္ပဲြစားမလဲ ? ”
“ၾကက္ဥပါတဲ့တစ္ပဲြ ေမေမ” သားက ၾကက္ဥပါတဲ့ တစ္ပဲြကို လက္ညႇိးထိုး ျပီးေျပာတယ္။
“ေမေမကို ေကြ်းပါလား သား... ပံုျပင္တစ္ပုဒ္မွာ ေလးႏွစ္ပဲရွိေသးတဲ့ ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္က သစ္ေတာ္သီးမွ်သတဲ့။ သားက ဆယ္ႏွစ္ေတာင္ရွိေနျပီ ေမေမကို ၾကက္ဥမွ်ပါေနာ္”
“ေကာင္ေလးကေကာင္ေလး...သားကသား..
“တကယ္မမွ်ဘူးေပါ့ ? ”
သားက ဆတ္ခနဲ ၾကက္ဥကိုယူျပီး ပါးစပ္ထဲထည့္လိုက္တယ္။
“ေနာင္တမရဘူးလား သား” ကြ်န္မေမးလိုက္ျပန္တယ္။
“မရပါဘူး” က်န္ၾကက္ဥကို ပါးစပ္ထဲ ထိုးထည့္ရင္း သားကေျပာပါတယ္။
သားစားတာကို ၾကည့္ျပီးမွ ကြ်န္မေခါက္ဆဲြကို စစားဖို႔ျပင္လိုက္တယ္။ ကြ်န္မရဲ႕ေခါက္ဆဲြမွာ ၾကက္ဥေၾကာ္ ႏွစ္လံုး ဖြက္ထားတာကို သားျမင္ေအာင္ ျပလိုက္ျပီး.. “သား...တပန္းသာခ်င္တဲ့လူဟာ ဘယ္ေတာ့မွ အသာမရႏိုင္ဘူးဆိုတာ မွတ္ထား ေနာ္” ၾကက္ဥေၾကာ္စားေနတဲ့ ကြ်န္မကို သားက ငိုမဲ့မဲ့နဲ႔ ျပန္ၾကည့္ပါတယ္။
ဒုတိယအၾကိမ္ ေခါက္ဆဲြခ်က္စားေတာ့ ပထမတစ္ေခါက္လိုပဲ တစ္ပဲြက ၾကက္ဥေၾကာ္ပါျပီး က်န္တစ္ပဲြက မပါ ဘူး။
“သား...ဘယ္တစ္ပဲြစားမလဲ ?”
“ေလးႏွစ္သားကေလးေတာင္ သစ္ေတာ္သီး မွ်ေသးတာပဲ..ေမေမကို သားၾကက္ဥ မွ်ပါတယ္” သားက ေျပာေျပာရီရီနဲ႔ ၾကက္ဥေၾကာ္မပါတဲ့ တစ္ပဲြကို ေရြးလိုက္တယ္။
“ေနာင္တမရဘူးေပါ့ ?”
“မရဘူး ေမေမ” သားက ေျပာေျပာဆိုဆို ေခါက္ဆဲြကို စစားပါေတာ့တယ္။ ေခါက္ဆဲြကုန္တဲ့အထိ ၾကက္ဥေၾကာ္ကို သူမေတြ႔ခဲ့ပါဘူး။ ဥပါတဲ့ တစ္ပဲြရဲ႕ေအာက္မွာ ၾကက္ဥေၾကာ္ ေနာက္ထပ္တစ္လံုး ၀ွက္ထားတာကို သားျမင္ေအာင္ ျပျပီး ..“သား...ကိုယ္အသာရေအာင္ လုပ္တဲ့လူဟာ တခါတေလမွာ နစ္နာတတ္ တယ္ဆိုတာ မွတ္ထားေနာ္” ဒုတိယအၾကိမ္ သခၤန္းစာရလိုက္ေတာ့ သားက မခ်ိတင္ကဲနဲ႔ သြားျဖီးျပပါေတာ့တယ္။
ေနာက္တစ္ေခါက္ ေခါက္ဆဲြခ်က္ျပန္ေတာ့ အရင္ပံုစံအတိုင္းပဲ တစ္ပဲြက ၾကက္ဥပါျပီး ေနာက္တစ္ပဲြက မပါခဲ့ ျပန္ဘူး။
“ သား...ဒီေန႔ ဘယ္တစ္ပဲြစားမလဲ ? ”
“ ေမေမဟာ လူၾကီးပါ...ေမေမ အရင္ေရြးပါ။ သားေမေမကို အရင္မွ်ပါတယ္”
“ဒါဆိုရင္ ေမေမ အားမနာေတာ့ဘူးေနာ္” ၾကက္ဥေၾကာ္ပါတဲ့ တစ္ပဲြကို ကြ်န္မယူျပီး ေျပာလိုက္တယ္။
သားက ဥမပါတဲ့ တစ္ပဲြကို စားေနခဲ့တယ္။ စားရင္းစားရင္း ေအာက္နားေရာက္ေတာ့ သူ႔ေခါက္ဆဲြထဲမွာလည္း ၾကက္ဥေၾကာ္ တစ္လံုးပါတာကို ေတြ႔လိုက္တယ္။
“သား....အသာမရခ်င္တဲ့လူဟာ နစ္နာမႈနည္းတယ္ဆိုတာ မွတ္ထားပါေနာ္”
သားက ကြ်န္မအေျပာကို သေဘာတူေၾကာင္း ေခါင္းတစ္ဆတ္ဆတ္ ညိတ္ျပတယ္။ ကြ်န္မရဲ႕အေျပာကို အခုအခ်ိန္မွာ သားဟာ ေသခ်ာသေဘာေပါက္လိမ့္မယ္ မထင္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ စကားသံုးခြန္းနဲ႔ ေခါက္ဆဲြစား ခဲ့တာကိုေတာ့ သားတစ္သက္ ေမ့လိမ့္မယ္ မထင္ဘူး။
“ သား....ဘယ္တစ္ပဲြစားမလဲ ? ”
“ၾကက္ဥပါတဲ့တစ္ပဲြ ေမေမ” သားက ၾကက္ဥပါတဲ့ တစ္ပဲြကို လက္ညႇိးထိုး ျပီးေျပာတယ္။
“ေမေမကို ေကြ်းပါလား သား... ပံုျပင္တစ္ပုဒ္မွာ ေလးႏွစ္ပဲရွိေသးတဲ့ ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္က သစ္ေတာ္သီးမွ်သတဲ့။ သားက ဆယ္ႏွစ္ေတာင္ရွိေနျပီ ေမေမကို ၾကက္ဥမွ်ပါေနာ္”
“ေကာင္ေလးကေကာင္ေလး...သားကသား..
“တကယ္မမွ်ဘူးေပါ့ ? ”
သားက ဆတ္ခနဲ ၾကက္ဥကိုယူျပီး ပါးစပ္ထဲထည့္လိုက္တယ္။
“ေနာင္တမရဘူးလား သား” ကြ်န္မေမးလိုက္ျပန္တယ္။
“မရပါဘူး” က်န္ၾကက္ဥကို ပါးစပ္ထဲ ထိုးထည့္ရင္း သားကေျပာပါတယ္။
သားစားတာကို ၾကည့္ျပီးမွ ကြ်န္မေခါက္ဆဲြကို စစားဖို႔ျပင္လိုက္တယ္။ ကြ်န္မရဲ႕ေခါက္ဆဲြမွာ ၾကက္ဥေၾကာ္ ႏွစ္လံုး ဖြက္ထားတာကို သားျမင္ေအာင္ ျပလိုက္ျပီး.. “သား...တပန္းသာခ်င္တဲ့လူဟာ ဘယ္ေတာ့မွ အသာမရႏိုင္ဘူးဆိုတာ မွတ္ထား ေနာ္” ၾကက္ဥေၾကာ္စားေနတဲ့ ကြ်န္မကို သားက ငိုမဲ့မဲ့နဲ႔ ျပန္ၾကည့္ပါတယ္။
ဒုတိယအၾကိမ္ ေခါက္ဆဲြခ်က္စားေတာ့ ပထမတစ္ေခါက္လိုပဲ တစ္ပဲြက ၾကက္ဥေၾကာ္ပါျပီး က်န္တစ္ပဲြက မပါ ဘူး။
“သား...ဘယ္တစ္ပဲြစားမလဲ ?”
“ေလးႏွစ္သားကေလးေတာင္ သစ္ေတာ္သီး မွ်ေသးတာပဲ..ေမေမကို သားၾကက္ဥ မွ်ပါတယ္” သားက ေျပာေျပာရီရီနဲ႔ ၾကက္ဥေၾကာ္မပါတဲ့ တစ္ပဲြကို ေရြးလိုက္တယ္။
“ေနာင္တမရဘူးေပါ့ ?”
“မရဘူး ေမေမ” သားက ေျပာေျပာဆိုဆို ေခါက္ဆဲြကို စစားပါေတာ့တယ္။ ေခါက္ဆဲြကုန္တဲ့အထိ ၾကက္ဥေၾကာ္ကို သူမေတြ႔ခဲ့ပါဘူး။ ဥပါတဲ့ တစ္ပဲြရဲ႕ေအာက္မွာ ၾကက္ဥေၾကာ္ ေနာက္ထပ္တစ္လံုး ၀ွက္ထားတာကို သားျမင္ေအာင္ ျပျပီး ..“သား...ကိုယ္အသာရေအာင္ လုပ္တဲ့လူဟာ တခါတေလမွာ နစ္နာတတ္ တယ္ဆိုတာ မွတ္ထားေနာ္” ဒုတိယအၾကိမ္ သခၤန္းစာရလိုက္ေတာ့ သားက မခ်ိတင္ကဲနဲ႔ သြားျဖီးျပပါေတာ့တယ္။
ေနာက္တစ္ေခါက္ ေခါက္ဆဲြခ်က္ျပန္ေတာ့ အရင္ပံုစံအတိုင္းပဲ တစ္ပဲြက ၾကက္ဥပါျပီး ေနာက္တစ္ပဲြက မပါခဲ့ ျပန္ဘူး။
“ သား...ဒီေန႔ ဘယ္တစ္ပဲြစားမလဲ ? ”
“ ေမေမဟာ လူၾကီးပါ...ေမေမ အရင္ေရြးပါ။ သားေမေမကို အရင္မွ်ပါတယ္”
“ဒါဆိုရင္ ေမေမ အားမနာေတာ့ဘူးေနာ္” ၾကက္ဥေၾကာ္ပါတဲ့ တစ္ပဲြကို ကြ်န္မယူျပီး ေျပာလိုက္တယ္။
သားက ဥမပါတဲ့ တစ္ပဲြကို စားေနခဲ့တယ္။ စားရင္းစားရင္း ေအာက္နားေရာက္ေတာ့ သူ႔ေခါက္ဆဲြထဲမွာလည္း ၾကက္ဥေၾကာ္ တစ္လံုးပါတာကို ေတြ႔လိုက္တယ္။
“သား....အသာမရခ်င္တဲ့လူဟာ နစ္နာမႈနည္းတယ္ဆိုတာ မွတ္ထားပါေနာ္”
သားက ကြ်န္မအေျပာကို သေဘာတူေၾကာင္း ေခါင္းတစ္ဆတ္ဆတ္ ညိတ္ျပတယ္။ ကြ်န္မရဲ႕အေျပာကို အခုအခ်ိန္မွာ သားဟာ ေသခ်ာသေဘာေပါက္လိမ့္မယ္ မထင္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ စကားသံုးခြန္းနဲ႔ ေခါက္ဆဲြစား ခဲ့တာကိုေတာ့ သားတစ္သက္ ေမ့လိမ့္မယ္ မထင္ဘူး။
နုိင္းနိုင္းစေနဘာသာျပန္သည္။
*
